YAĞMUR

    Kimi zaman haykırıştır yeryüzüne semanın süsü olan bulutlardan gelen. Kimi zaman bir mesajdır yıllarca ayrı kalmış sevgililerin birbirine gönderdiği gibi özlem dolu. Yağmur, sesleniştir dünyaya yalnız olmadığını bildirmek için. Bir silkiniştir yağmur hayatın tüm olumsuzluklarını atmak için benliğinden.Bir doğuştur kimi zaman, sabırsızca ve hiçbir şeyin farkında olmadan doğuşu bekleyen bir bebeğinki gibi.Yağmur bir dayanaktır çaresiz kaldığımızda dört gözle aradığımız.

              

            Yağmur en büyük tesellimdir hep benle olan yalnızlıklarımda.Birkaç damla su bile olsa bedenimde sevgimi körükleyen,dokunduğu zaman bedenime tek dostum olsa bile terk edilişlerimde, bir vazgeçilmezdir yağmur her damlasında şefkat içeren annem gibi.

           Bir sebeptir, bir figürandır dünyanın fani olduğunu gösteren ve arkasında koştukça çocuklar gibi yakalamak için,bizi içine çekercesine uzaklaşan gök kuşağının oluşumunda.Bir elimde kadehimin diğerinde kalbimin olduğu,kendimi sonsuzluğa bırakmak için artık son damlayı beklediğim gecelerimde, O yoksa bende yokum dediğim anlarda beni hayata bağlayan demir halattır yağmur.Kimi zaman bir sevgilidir yağmur,gecenin ayyaşlığından söküp götüren beni.Arkadaştır her zaman yanımda olmasa bile geldiğinde bir daha gitmesini istemediğim.

             Şimdi sesleniyorum sana; Gel ey yağmur! Yalnızlığımı süslemek için gel.Bedenimde süzül yine O'na olan sevgimi körükleyerek.Serinlet gelişinle yüreğimi bana nefes vermek için ,ama söndürme kalbimdeki ateşi ateşleyenimi kaybetsem bile.Sıcaktan çatlayan toprağın güneşe duyduğu özleme karşılık olarak gel.Ben toprağım yağmur,güneşin kurbanı olan ama bundan haz duyan.Ben yeryüzüyüm yağmur,sen olmasan olmayan bir sevgili gibi.gel ey yağmur,çek götür beni boğan şu gecenin ayyaşlığından.

         Seninle anladım kimi zaman varlığımı.Sen farkındalık kazandırdın bana tüm uyuşturuculuğuna rağmen hayatın. Sen gerekçem oldun bırakmamak için kendimi ebediyete.Varlığınla şereflendirdin,yücelttin beni alçak anlarımda.Bana maksat oldun yaşamak için tek ve ebedi olan maksadımın zayıf kaldığı anlarımda.

           Gel ey yağmur gerekçem kayboldu kalbimde her zaman var olan.Bir bak kalbime acaba ben mi yanlış görüyorum;O'nun için yanan ateşi.Yoksa görünmeyecek kadar azlığımı görünmemesine sebep.Sonra O'nun kalbine düş ateşimin şiddetini bildirmek için.

         Gel ey yağmur bulutlara ağır geliyorsun,vefasızca atıyorlar seni yerlere.Yük olma onlara yalnız kalışlarımda seni ararken.Kirletmesinler saflığını dünyadan yükselen binbir çeşit kötü duygularla.Gel ey yağmur sevgiliden gelen bir haber ile gel.Onsuz anlarımda bir sevgili ol da gel.

        BEKLİYORUM YAĞMUR; SABIRSIZ AMA ÇİLEKEŞ.